Guantanamera

Sprakeloos zitten we achter de computer. De afgelopen dagen waren zo indrukwekkend dat we besloten hebben iedereen tussen kerst en Oud & Nieuw persoonlijk uit te nodigen voor een uitgebreide dia-avond. We hebben de afgelopen vier dagen namelijk zo'n 1500 foto's gemaakt en die willen we jullie natuurlijk niet onthouden. Omdat het kan zijn dat je misschien verhinderd bent eind december, hieronder toch een kort verslagje van de afgelopen dagen. Je mag ook direct naar de foto's skippen natuurlijk.

Dinsdagavond. Gegeten met de bejaarde Italianen. Samen waren de 10 italianen ongeveer 1000 jaar oud, maar dat mocht de pret niet drukken. 4 euro: eet zoveel voorgerecht, hoofgerecht en nagerecht als je wil! Prima dus.

Woensdag. Belangrijkste vandaag is ons bezoek aan het kinderdagverblijf waar Irene heeft gewerkt. Mama Alexandra heeft een
tas met 10 kilo kleertjes meegegeven uit Zaandam. Ergens op straat zwaaien we heel hard naar een bus en roepen Parada Parada: de bus stopt. Bus ingestapt, tas met kleertjes vergeten, terug naar Hostel, bus geroepen (Parada Parada) en op naar de arme wijk waar de kinderen van Irene elke dag druk aan het kleuren, dansen en spelen zijn. Aangekomen kleuren, dansen en spelen we dan ook alsof ons leven ervan afhangt (foto's volgen!). Nadat Irene van iedereen afscheid heeft genomen en Tom alle dertig kinderen drie keer zo hoog heeft opgetild zodat ze het plafond konden aanraken, vertrekken we naar de oude binnenstad. Lunch voor 2 dollar: soep, hoofdgerecht met vlees, toetje, plus drinken. Daarna de TeleferiQo gedaan: een kabelbaan die tot 4100 meter hoogte gaat en een prachtig uitzicht biedt op Quito. 's Avonds pasta gegeten in het stamcafé van Irene: Papayanet. Vroeg naar bed.

Donderdag. Vroeg op, want vandaag begint onze tour op de Galapagos eilanden (zie foto's). Op het vliegveld met een hotdog ontbeten en ruzie gemaakt met een taxichauffeur. Samen met een groep van zo'n 25 bejaarde Engelsen zitten wachten op onze vlucht. Moeten we daarmee de komende dagen zeeziek op een boot Pelikanen fotograferen? Vanaf Quito duizend kilometer westwaarts gevlogen, geland op Baltra (oorspronkelijk gebouwd als Amerikaanse vliegveld in WOII), opgewacht door Jorge (hij is onze gids de komende dagen), bus, tas op het dak, pont, tas op het dak, bus, tas op het dak, richting eiland Santa Cruz,
rubber bootje, tas erin, rubber bootje, Tom en Irene naar de Guantanamera: ons 'thuis' de komende dagen. Op de boot een stapelbed met uitzicht gekregen (kamer 6). Toen: de Gemeles-kraters (Tweelingkraters) en de schilpaddenboerderij bezocht. Reisgenoten: een Iers stel dat net ontslag heeft genomen en een wereldreis maakt, een stel uit New Jersey die ontslag hebben genomen en al een jaar over de wereld reizen, een Australier die drie maanden Zuid-Amerika onveilig maakt, een stel uit Manchester dat allebei ontslagen is en al een jaar over de wereld toert, een Taiwanese vrouw die de Lonely Planet van Ecuador in het Chinees wil vertalen, maar Hepatitis A kreeg, en Tom en Irene Bakker. Oh ja, ook nog twee mensen die op een boerderij met bruine beren wonen in Alaska. 's Avonds op de boot Israelische kaartspelletjes geleerd.

Vrijdag. Eiland Rabida, Irene niet geslapen en nogal zeeziek, wandeling gehouden met een aantal Zeeleeuwen, gesnorkeld tussen de haaien en een prachtige pijlstaartrog (!), naar eiland Bartolome, goud zand, snorkelen, feest op de boot, Irene merengue dansen met het voltallige personeel, Tom aan het eind van de avond de nieuwe cunado (zwager) van de hele crew.

Zaterdag. Eiland 'Genovese', vogels gespot (Blue Footed Boobies, Red Footed Boobies, Fregatbirds, Pelicans, en nog veel meer), 's avonds en 's nachts weer 'The Hell' volgens Irene, wel bijzonder: over de Evenaar gevaren, 00.00.00 op alle meters in de stuurhut.

Zondag. 06.00 op, wakkerwordende zeeleeuwen bekijken op North Seymour, dansende Bluefooted Boobies gezien, terug naar Baltra, afscheid genomen van alle verloofden van Irene, Tom weer als een van de laatste van de boot af en als allerlaatste in de bus, zonder schoenen aan en met een halve tas ingepakt. Een hostel geboekt voor nog twee extra dagen, het Darwin station bezocht (Darwin verbleef hier vijf weken om onderzoek te doen), uit eten met de mensen van de berenboerderij.

Maandag. Ontbeten met pancakes, op het strand gelegen met een aantal leguanen en nu met z'n tweeen naar www.nu.nl gesurft om te zien dat de SP in de regering komt, een basisscholier is doodgestoken door een gek, TBS-er Hendrik M. weer veilig thuis is, Van den Herik vertrekt bij Feyenoord en dat er zes ton is verduisterd bij Stichting Dove Kind. Tot snel allemaal!